– જુગલકીશોર
સુદેશકુમાર વાસ્તુશાસ્ત્રમાં બહુ માને. પોતાને ઘેર આવતા છાપામાં તો ખરું જ પણ જ્યાં પણ વાંચવા મળે ત્યાંનાં છાપાંમેગેઝીનોમાં તેઓ વાસ્તુશાસ્ત્રના લેખો અવશ્ય વાંચી લે. ધીમેધીમે તેઓ આ વીષયના નીષ્ણાત કહેવાતા થઈ ગયેલા. જુદાં જુદાં છાપાંમાં લખતા વાસ્તુશાસ્ત્રીઓનાં મંતવ્યો એકબીજાથી ઉંધા હોય તો પણ સુદેશકુમારને એનો વાંધો હતો નહીં.
એમાંથી જ પછી તો આંકડાઓનું શાસ્ત્ર પણ સમજતા થયા. શી ખબર, આ શાસ્ત્રોના ચુસ્ત પાલનને કારણે જ હશે કે પછી પાછલાં જન્મોનાં કર્મોના બળે, પણ આર્થિક બાબતેય સુખી બની ગયેલા…. જયોતીષશાસ્ત્ર તો વળી વાસ્તુ અને અંકશાસ્ત્ર બન્નેનો બાપ ગણાય પણ એમાં સુદેશકુમારની ચાંચ બહુ ખુંચે નહીં એટલે ઓફીસમાં સાથે કામ કરતા એક શાસ્ત્રીનો આધાર જરુર મુજબ લઈને પોતાની કુંડળી બતાવતા રહેતા. સુદેશકુમારની કુંડળીની ઉપરછલ્લી જ જાણકારી ધરાવતો એ શાસ્ત્રી ભુલી ગયેલો કે સુદેશકુમારનું નામ એમના બાપાએ રાશી પ્રમાણે પાડ્યું નહોતું. તેમની રાશી કન્યારાશી હતી ને પ ઠ ણ અક્ષરો પરથી જ નામ પડે પણ મોટા પુત્ર સુરેશ સાથે પ્રાસ મેળવવા પીતાશ્રીએ સુદેશ નામ રાખેલું.
એક દીવસ વાતવાતમાં શાસ્ત્રીએ એમને કહ્યું કે દોસ્ત, તારા ગ્રહો તને વગર પૈસે મોટરયોગ કરાવે છે ! મોટર તારી પાસે સામે ચાલીને આવશે ! તારી જન્મની રાશી સાથે મેળ ખાતો સાતનો આંકડો મળે એવો નંબર પસંદ કરી રાખજે, નવી મોટરને આપવા માટે.
સામે ચાલીને મોટર તો ન આવી પણ વિચાર તો આવી જ ગયો કે ટેક્ષમાં રાહત લેવા મોટર લેવા જેવી ખરી. ને એક દીવસ ખરીદી લીધી. ખરીદવા માટેની તારીખનો આંકડો તપાસી લીધો, ખરીદવા જતાં પહેલાં ઘેરથી નીકળતી વખતે ડાબુંજમણું નસખોરુંય તપાસી લીધેલું, સામે જ મળેલી, પડોશીના આંગણે એંઠું ખાવા આવેલી ગાયનાં દર્શન પર કરી લીધેલાં, પાછળના ભાગે કોઈએ છીંક ખાધેલી તેય એમને શુકનવંતી હતી…..બધું જ સુયોગ હતું. ફક્ત મોટરનો નંબર સાતના સરવાળાનો લેવા માટે આરટીઓમાં સમજાવવાની વીધી બાકી હતી. આરટીઓમાં માણસો ‘ભલાભોળા’ હતા તે શક્ય તેટલા નંબરો બતાવીને એક મજાનો નંબર પણ આપી દીધેલો ! નંબર મળ્યો તે સમયે ચોઘડીયું તો એટલું બધું સરસ હતું કે એક સાથે બે મોટર લઈ લીધી હોત તો સારું હતું ! પણ જવા દો –
ઘેર ગાડી આવતાં જ નાનકડો એવો સમારંભ થયો ને આસપાસનાં સૌ ને મીત્રમંડળી વગેરેએ પેટભરીને મજા માણેલી. ગાડીમાં બેસીને બહાર લઈ જવાનો ઉત્તમ યોગ બીજા દીવસે શનીવારે હતો. તે દીવસ રજા પણ યોગાનુયોગ હતી. સૌ નવી નવી આશાઓનાં સ્વપ્નાંઓમાં આખી રાત ઝુમતાં રહ્યાં તેથી જાગવામાં થોડું મોડું થયેલુ તે બાબતને બાદ કરતાં બધ્ધું જ સુયોગે થયેલું.
સવારે જાગીને બ્રશ પણ હાથમાં લીધા વીના સુદેશકુમાર એવમ્ ઘરનાં યુવાન દીકરી સીવાયનાં સૌ સીધા જ ઘરના ડાબી બાજુમાં મુકેલી ગાડીના દર્શને ભેળાં થઈ ગયાં…..પણ ગાડી ત્યાં નહોતી.
ફાળ પડી કે શું થયું કોણ કહી શકે, પણ અરધાએક કલાકમાં જ બધા સમાચારો એક પછી એક મળી ગયા. યુવાન દીકરી અને થોડા મહીનાથી સુદેશકુમારની દક્ષીણ દીશામાં રહેવા આવેલો, કન્યારાશીવાળો પરેશ બન્ને ઘર છોડીને સામે ચાલીને આવેલી મફતની નવી મોટરમાં ચાલી નીકળ્યાં હતાં.
સુદેશકુમારે ઘડીયાળમાં જોઈ લીધું……બહુ જ ખરાબ ચોઘડીયાં ચાલી રહ્યાં હતાં.
